Categori: Amrywiol

Becso dime goch am y geiniog Gymraeg? Dyma Bunt i Gaerdydd

arced-y-castell-colin-smith

Felly, pa mor bwysig yw’r economi lleol i chi? Yn ôl y wireb etholiadol o’r Unol Daleithiau mae Ed Miliband yn enwog am ei anghofio, “Yr economi yw’r cyfan, twpsyn!” Yn ystod y deng mlynedd diwethaf, mae’r cynnyrch a gynhyrchwyd yn lleol a gwerthwyd yn lleol wedi cynyddu’n gyson o dros 10% fel cyfran o’r farchnad, sy’n tynnu sylw sylweddol i gryfderau gwerthoedd lleol a hyperlleol, yn hytrach na gwerth Hyper Value er enghraifft i siopwyr y brifddinas.

Yng Nghymru, mae’r cysyniad o hyrwyddo busnesau lleol drwy ddefnyddio arian lleol wedi bod yn syniad sydd wedi ei gylchredeg am gyfnod; yn wir, mae yna dipyn o ymgais eisoes i hyrwyddo cynnyrch o gwmnïau sy’n defnyddio’r iaith Gymraeg drwy ddefnyddio’r hashnod #YGeiniogGymraeg ar y cyfryngau cymdeithasol. Yng Nghaerdydd mae gan y ffenomen hon enw: Punt Caerdydd.

Esboniodd sylfaenydd Punt Caerdydd Michelle Davis sut tarddiad y syniad gwreiddiol:

“Yr enghraifft gyntaf yn y DU yn y cyfnod modern [o arian hyperlleol] yw’r Totnes Pound, a oedd yn rhan o’r ymgyrch ‘Transition Towns’. Mae cwpl arall o gynlluniau bach lleol yn Lewes a Stroud wedi digwydd, ond mewn gwirionedd lansiad y Brixton Pound yn 2009 sydd wedi llwyddo i wthio’r syniad o arian lleol weithredol i fyny’r agenda. Pan lansiodd y Bunt Bryste yn 2012, achosodd hynny imi wir gwestiynu pam nad ydym yn gwneud hyn yng Nghaerdydd.”

Felly pam nad ydy hyn eisoes wedi digwydd yng Nghaerdydd? Mae Caerdydd yn brifddinas, a chyn hir yn rhanbarth hefyd, felly gan fod Bryste wedi llwyddo i lansio ei arian ei hun, beth am Gaerdydd?

Yn ôl Michelle, nid yw hyn wedi bod yn syndod iddi, gan taw’r diffyg cyllid Sterling yw’r prif rwystr:

“Mae arnom angen mecanwaith fel y gall busnesau dalu eu trethi i’r cyngor mewn Punnoedd Nghaerdydd. Roedd hyn yn rhan o gynllun cywir o’r ffwrdd ym Mryste ac fe gymerodd ymaith y prif bryder wrth arwyddo manwerthwyr i fyny ‘beth allaf ei wneud â fy Bristol Pounds’? Cyngor Bryste wedi bod yn anhygoel o gefnogol i’r cynllun; gall pobl bellach yn talu eu treth cyngor gyda’r arian lleol hefyd. Mae Cyngor Caerdydd hefyd wedi bod yn gefnogol i’r arian, drwy ddyfarnu rhywfaint o gyllid i greu cynllun busnes ac yn y blaen, er hyn nid ydynt wedi gallu ymrwymo i dderbyn Trethi Busnes Caerdydd yn punnoedd Caerdydd felly rydym yn estyn allan atynt i nhw drafod eto yn y dyfodol agos. Yn amlwg, rydym yn gobeithio y gallwn barhau i wneud i hyn ddigwydd er lles yr economi leol.”

Y prif wahaniaeth rhwng arian lleol, a gadewch i ni ei alw y Bunt Caerdydd er mwyn y ddadl, a Sterling (a wnaed yn eironig yn lleol i Gaerdydd yn Llantrisant wrth gwrs) yw y bydd y Bunt Caerdydd cyfyngu lleoliad gwariant yr arian ac yn ddigon naturiol, gan ystyried yr adnoddau sydd enfawr sydd ar gael i gwmnïau rhyngwladol – ni fydd hyn yn chwalu llawer o’r enwau adnabyddus, a gall, gobeithio arwain at gyfnod llewyrchus i fusnesau Caerdydd.

Unwaith bydd staff yn cael eu defnyddio i gael eu talu mewn Punnoedd Caerdydd, byddant yn gallu dewis o amrywiaeth o siopau sy’n derbyn yr arian … er wrth feddwl am y peth, ni fydd yn rhaid i’r siopau i gytuno i’w dderbyn yn gyntaf?  Ai dyma yw prif rwystr y senario tybed?  Rhaid cael felly ‘galwad i gardod’ i gymuned Caerdydd i sicrhau bod siopau groser ddigon, cigyddion a phobyddion yn derbyn yr arian fel y gall pob da Caerdydd byw yn y modd maent yn gyfarwydd … heb sôn am y gormodedd o ddewisiadau o lefydd i fwyta sydd heb ymddangos, hyd yn hyn, wedi eu heffeithio gan galedi wrth i Bobl Caerdydd ac ymwelwyr o bob cwr parhau i heidio i’r brifddinas Cymru ar gyfer ei hatyniadau. OK, rydym yn golygu lleoedd ar gyfer nosweithiau stag a nosweithiau iâr hefyd.

Am lwyddiant parhaus economi Caerdydd, byddai’n gwneud synnwyr i lleol, Arian Cymru i ddechrau ar ei bywyd yn ei, prifddinas gosmopolitaidd ffyniannus … iachi da!

Beth yw’r weledigaeth tymor hir ar gyfer y Bunt Caerdydd? Gadewch i ni adael gair olaf i Michelle Davis:

“Ni fydd ond yn gysyniad dros nos, na chwaith ychydig yn un llugoer ac od, ond yn hytrach yn agwedd reolaidd a beunyddiol o fusnes yn ein dinas. Ac oherwydd hyn, bydd yn wedi cyfrannu at economi lleol Caerdydd fel bydd ein prifddinas hyd yn oed yn fwy bywiog, hyfyw a chynhwysol.”

Maent yn dweud os ydych am wneud rhywbeth, yna gofynnwch i berson prysur. Felly yn hytrach na Chaerdydd yn cael ei gofio am ei Gwerthoedd Hyper, beth am rai werthoedd hyperleol orfywiog eleni hefyd?

Am ragor o wybodaeth am brosiect Punt Caerdydd, ac i gofrestru eich busnes, cysylltwch â @cardiffpound ar gyfryngau cymdeithasol neu ewch i’r wefan Punt Caerdydd – neu fel arall fod yn rhan o’r stori newyddion da drwy ebostio hello@cardiffpound.co.uk.

Llun gan Colin Smith (CC-BY-SA)

Arddulliau newydd Colorama

Dw i’n hoff iawn o’r gân newydd Colorama;

Hapus…

a’r ailgymysgiad gan Begin…

O safbwynt fy nghlustiau mae’n braf iawn i glywed bod nhw wedi ffeindio seiniau gwahanol. Mae’r gân Wyt Ti’n Hapus? yn yr un ardal a Ulrich Schnauss neu Lemon Jelly cynnar (ond lot mwy diddorol na Lemon Jelly) – ond ddim yn rhy slafaidd i unrhyw traddodiad.

Y peth yw, dw i’n edmygu eu sgiliau fel cyfansoddwyr a chwaraewyr erioed – rhai o’r gorau hyd yn oed – ond doedden nhw ddim at fy dant yn y gorffennol achos o’n i’n methu delio gyda’r cyfeiriadau i’r 60au. O’n i wedi cael llond bol o’r obsesiwn Cymry gyda’r 60au yn gyffredinol. Mae dadl ehangach yna am geidwadaeth pawb o Radio Cymru i S4C i’r cerddorion ac efallai cynulleidfaoedd. Roedd Colorama cynnar yn gormod i fi, yn enwedig y cynhyrchiad Kinksaidd ar ganeuon pastiche braidd fel Candy Street. Ond efallai bydd rhaid i ni ail-dylunio’r Canllaw i’r 60au ar Y Twll bellach achos maen nhw wedi cael y 60au mas o eu systemau.

Gobeithio eu bod nhw wedi ffeindio’r hyder i fwrw ymlaen gyda’r arddulliau newydd ac unigryw iddyn NHW fel artistiaid. Rwyt ti’n gallu dychmygu’r peth mewn clwb – mae groove penodol i’r peth ac mae’r cynhyrchiad yn dwfn ac yn llawn llawenydd ac heulwen. Pob lwc/bendith i Colorama.

Cyfrinach tywyll Llundain

Beth ydy cyfrinach dywyll Llundain?

London is a city few people understand, and those that are least likely to understand it are its residents and its proselytisers. The reason so few understand it is because hardly anyone knows that London possesses a deep, dark secret. It’s a secret I found out quite by chance in the mid-nineties, and have kept to myself ever since, largely because so few people I could tell it to would recognise it, and, even if they recognised it, would be prepared to ever admit it…

Dw i’n chwilfrydig iawn am y theori yn yr erthygl am Lundain yma. Darllena’r peth cyfan, bydd y gyfrinach yn dy ben am ddyddiau.

Bwyty Hooters yng Nghaerdydd: pam yr holl helynt?

Mae’r bwriad o fwyty newydd Americanaidd o’r enw Hooters yn agor yng Nghaerdydd wedi troi mewn i bwnc llosg yr wythnos yma. Beth yw’r ffwdan felly am werthi fwyd brys a chwrw drws nesaf i Cineworld? Mae Hooters ychydig yn wahanol i’ch siop cyw iâr arferol oherwydd taw merched ifanc yn unig wedi gwisgo i fyny mewn tops tynn a siorts bach sy’n gweini bwyd yma. Disgrifiwyd y lle fel ‘breastaurant’ gan un o gyfreithwyr y cwmni.

Mae sawl yn gofyn pam bod hyn broblem gan ystyried bod rhai marched yn dewis gwisgo llai o ddillad na gweinyddes Hooters wrth fynd allan i glybio ar y penwythnos. Trowyd y ddadl gan gefnogwyr Hooters mewn i un sy’n cwmpasu o gwmpas dillad gan honni bod grwpiau sy’n ymgyrchu dros hawliau menywod yn dangos agwedd piwritanaidd a hen ffasiwn wrth geisio dweud wrth ferched eraill beth i wisgo. Anghywir! Nid dadl am ddillad yw hyn ond dadl dros y ffordd negyddol mae Hooters yn cynrychioli merched a’r ddelwedd beryglus ohonynt maent yn ei hysbysebu.

Honnir rhai mi fydd Hooters yn dod a swyddi i’r ddinas mewn oes sy’n ansefydlog yn economaidd. Eto mae’r ddadl yma yn un wan, yn enwedig wrth ystyried mai sector cul iawn o’r gymdeithas bydd y cwmni i weithio iddynt. Yn gyntaf, nid oes hawl gan dynion gwneud cais i weini bwyd yn ogystal â’r faith taw dim ond marched o siâp corff ac oedran penodol iawn bydd yn cael ceisio am swyddi. Mae hyn yn mynd yn erbyn pob polisi cyfleoedd cyfartal yn y gweithle. Dylai Cyngor Y Ddinas canolbwyntio ar groesawi gyflogwyr meddwl agored sy’n cynnig swyddi o ansawdd i ddinasyddion Caerdydd.

Un o’r pethau sydd yn fy mhoeni i fwyaf yw agwedd y cwmni tuag at ei staff. Yn yr Unol Daleithiau, mae’n angenrheidiol i’r staff arwyddo contract sy’n dweud eu bod nhw’n hapus efo’r amodau gwaith mewn atmosffer sy’n hybu innuendo a jôcs rhywiol. Dydy merched dim wedi brwydro am hawliau cyfartal dros y blynyddoedd i ddioddef cael ei gam-drin fel rhain o’u gwaith. Yn ogystal â hyn mae cwmni fel Hooters yn hybu delweddau cul iawn o harddwch ac yn rhoi’r neges i bobl ifanc ei fod yn arferol i edrych mewn ffordd benodol. (Wrth gwrs, mae’r cyfryngau yn gyfrifol am hyn yn ogystal ac nid yw Hooters yn unigryw yn yr agwedd yma.) Buodd yna achos yn yr Unol Daleithiau ble ofynnwyd y cwmni i un o’i staff, Cassandra Smith o Detroit, colli pwysau a chynnig talu iddi ymuno a gym. Fe rhoddwyd y dewis i Cassandra colli pwysau o fewn mis neu cholli ei swydd. Mae gwneud sylwadau am siâp corff eich staff yn anghywir yn fy marn i mewn unrhyw achos ond mi oedd y weinyddes yma ond yn pwyso 130lb!

Mae mwy o bobl ifanc nag erioed yn tyfu i fyny heddiw efo hunan werth isel o dan y pwysau i gydffurfio at ddelwedd arbennig ac mae’r nifer sy’n dioddef o afiechydon megis anorecsia a bwlimia yn cynyddu. Credaf ei bod yn angenrheidiol i ni fel cymdeithas newid ein syniadau cul o brydferthwch gan ddangos i bobl ifanc bod pob mathau o ddelweddau a siapau corf yn dderbyniol, yn ogystal â’u sicrhau nad yw pawb yn edrych fel rhywun sydd newydd gerdded oddi ar set Baywatch neu clawr cylchgrawn Nuts.

Peth arall difrifol yw bod llefydd fel Hooters yn cyflwyno’r syniad bod defnyddio delweddau o fenywod fel sex objects yn rhywbeth arferol. Dengys ymchwil bod yna cysylltiad rhwng hybu delweddau rhywiol o fenywod ac achosion o gam-drin ac ymddygiad bygythiol o fewn gymdeithas. Gwelir object.org.uk am fwy o wybodaeth. Wrth gwrs bod gan unrhyw ferch yr hawl i weithio fel Hooters girl ond os mae’r dewis yma yn effeithio agweddau pobl tuag at ferched eraill, ni ddylai’r fath ‘dewis’ fod yn opsiwn.

Pe tai Hooters yn newid rhai o’i pholisïau trwy roi’r cyfle i’w staff gwisgo fel yr ydynt yn dewis, yn ogystal a chroesawi bobl o unrhyw oedran, rhyw a siâp corff, yna rwy’n sicr na fyddai gwrthwynebiad iddynt o gwbl. Felly, oes yna le i gwmni sy’n gweithredu mewn ffordd mor anffafriol ac anheg yn y flwyddyn 2010? Dim yn fy marn i yn sicr! Fe ataliwyd y cwmni rhag agor yn Sheffield a Southend am y rhesymau yma felly mae’n bosib i ddinasyddion Caerdydd dod at ein gilydd am yr un canlyniad.

Mae deiseb yn erbyn Hooters i gael yma.