Tag: electronica

Yr ailenedigaeth electronig Zwolf

Zwolf
Mae amrywiaeth o noms de tiwn egsotig yn arferol am artistiaid electronica. Mae’r Twll yn cwrdd â Zwolf yn amgen Proober Glombat i drafod ei waith a chasgliad newydd o’i hen ailgymysgiadau dan yr enw Proober Glombat trac-wrth-drac (MP3s).

Pwy oedd Proober Glombat?

Proober Glombat oedd yr enw aml-anghofiadwy o’n i’n defnyddio i sgwennu traciau rhwng 2003-2007. Yn ogystal a traciau gwreiddiol o’n i’n hoff iawn o creu remixes, gan ddefnyddio just y llais gwreiddol a ceisio creu fersiwn newydd, unigryw allan o rhywbeth oedd yn bodoli’n barod. Ar ol dod ar draws cwpwl o hen draciau Glombataidd penderfynais casglu rhan fwyaf o’r ymdrechion at eu gilydd, fel archif o beth sydd wedi mynd o’r blaen.

Pwy yw/fydd Zwolf?

Zwolf yw’r ffenics sy’n codi o’r lludw! Wrth gorffen fy albwm cyntaf [2008] penderfynais bod angen newid enw, gan bod newid steil a dynesiad wedi digwydd dros y cyfnod [dwy flynedd!] o sgwennu’r traciau newydd. Plus mae’n haws i gofio pan wedi meddwi. Sef y cyflwr gore i fod mewn pan yn gwylio Zwolf yn chwarae’n fyw! Mi fydd 2011 yn gweld casgliad o traciau Zwolf yn cael eu rhyddhau i’r cyhoedd.

Ti’n creu cerddoriaeth i deledu ayyb etc. Beth sy’n digwydd yna?

Dwi di bod yn lwcus iawn a ennill gwaith cyfansoddi ers cael cyfle gan ffrind i sgwennu ar ffilm ddogfen am Hitler dros saith mlynedd yn ôl. Erbyn hyn dwi’n cyfansoddi ar gyfer pob math o rhaglen [o ddramâu i hysbysebion], ffilmiau a’r we. Mae’n bleser gallu dihuno a cael y fraint o sgwennu cerddoriaeth fel diwrnod o waith, a cael tal amdano weithiau hefyd! Dwi’n gobeithio bod y broses o sgwennu’n ddyddiol yn hogi fy sgiliau cerddorol hefyd.

Dyma’r casgliad MP3 Zwolf presents Proober Glombat Remixes 2003-2007. Dyma’r trac-wrth-drac…

Akira the Don – Rick Witter [Zwolf remix 2006]

Mae Akira wastad yn cynnig accapella’s o wahanol ganeuon ar ei wefan i annog bobl i greu fersiynau newydd.

Bedtime For Toys – Killing Rattlesnakes [Zwolf remix 2005]

Esiampl arall o’r we yn galluogi cysylltiad dros bellteroedd eang. Grwp o Los Angeles nath gysylltu ar ol clywed un o fy remixes arall.

bravecaptain – Oh You [Zwolf remix 2005]

Ffrind sy’n byw rownd y gornel yw bravecaptain (Martin Carr) ac ar un adeg roeddwn am weithio gyda’n gilydd, fi fel cynhyrchudd a’r capten fel sgwenwr. Dyma fersiwn Proober o un oi ganeuon gwreiddiol.

Frank Static – Heavy Nova [Zwolf remix 2003]

Frank Static (Rocketgoldstar) adeiladodd fy nghyfrifiadur cerddoriaeth cyntaf, ac hefyd creu’r enw Proober Glombat. Roedd yr elfennau ar gyfer y gan yma yn cuddio yn fy siwparcompiwtar newydd felly penderfynais ei ailweithio fel teyrnged i’r gwreiddiol, ac i’r dyn ei hyn.

Hidden Persuader – Are You Ready [Zwolf remix 2007]

Cystadleuaeth arall. Ddaeth Proober yn ail. ‘Second is first loser’, pa would say.

Kams – Bassmunter [Zwolf remix 2007]

Cysylltiad o’r wefan cerddoriaeth electroneg no-future.com wnaeth gofyn i bobol ceisio ailweithio ei trac ar gyfer rhyddhad ar y we.

Kelis – Milkshake [Zwolf remix 2004]

Wrth rhyddhau ‘Milkshake’ fe roddodd Kelis y cyfle i unrhywyn creu remix o’r gan gan rhoi’r accapella ar ail ochr y sengl. Ges i cynnig i ymuno a label o Efrog Newydd (Sound Ink) ar gefn y trac yma. Ond yn anffodus wrth i fy ep cyrraedd y ‘pressing plant’ nid oedd caniatad gan y label i ail-ddefnyddio’r wahanol samples roeddwni wedi ‘benthyg’ ar gyfer y 4 trac. Ni cefais mynd draw i cwrdd a fy ffrindiau newydd yn yr afal fawr ac yn fuan ar ol hyn roeddwn i nol heb label.

Mc Chris – Fett’s Vette [Zwolf remix 2005]

Cystadleuaeth unwaith eto, gan un o rapwyr ‘nerdcore’ o America. Penderfynnais just defnyddio’r geiriau yn unig.

Namlive – Church of Namlive [Zwolf remix 2003]
Namlive – Eva [Zwolf remix 2004]

Grwp o Efrog Newydd yw Namlive, fe gysylltodd y prif aelod dros y we pan glywodd un o fy draciau cynnar.

Populous – Flu [Zwolf remix 2006]

Un o fy hoff recordiau o 2006 oedd ‘Quipo’ gan Populous. Mae e’n dod o’r Eidal ac ar ol i mi ebostio yn cusanu ei ben ol ynglun a’r albwm fe cynigiodd y deunydd crai ar gyfer i mi ail-weithio y trac ‘flu’. Da ni dal mewn gysylltiad a mae son o trefnu cyngerdd yn ein wledydd priodol.

Roots Manuva – Witness [Zwolf remix 2005]

Cystadleuaeth yn cael ei rhedeg gan label Roots Manuva, gyda cyfle i ddefnyddio llais a geiriau yr anhygoel Rodney Smith o un o’r caneuon gorau’r ddegawd!

Vanilla Ice – Ice Ice Maybe [Zwolf re-edit 2004]

Bach o hwyl efo geiriau bythgofiadwy Robert Matthew Van Winkle. O’n i wrth fy modd efo’r gwreiddiol pan ddath e mas, o’n i’n ifanc. Hwn oedd i fod ochr-b sengl ail-weithiad ‘Milkshake’.

White Noise – Love Without Sound [Zwolf Geniusmix 2004]

Nol yn 1968 fe rhyddhawodd White Noise ‘An Electric Storm’. Tri aelod oedd ganddynt gan gynnwys Delia Darbyshire o’r BBC Radiophonic Workshop. Dyma patrymlun ar gyfer yr ailgymysg yma sydd wedyn yn trin llais Miss Aguilera yn y cytgan.

Zwolf Soundcloud
Zwolf Myspace

Adolygiad gig: Neon Indian ym Mhryste gyda Chad Valley ac IDRchitecture

Neon Indian

No Need to Shout yn cyflwyno
Neon Indian, Chad Valley, IDRchitecture
Start the Bus, Bryste
3ydd mis Medi 2010

Oni’n cyffrous cyrraedd y lleoliad yma am y tro cynta’. Oni’di clywed straeon positif am y lle ac yn disgwl mlaen yn arw i weld y band oedd yn clasho ‘da’r Flaming Lips yn Gwyl y Dyn Gwyrdd, sef Neon Indian. Ar ôl cyrraedd a chwilio am y llwyfan oedd flin ‘da fi gweld bo’r llwyfan yn un o’r rheina sy’ ar waelod grisiau a’r gynulleidfa yn sefyll yn uwch na’r bandiau ac yn edrych lawr arnynt. Ta waeth, i’r bar am ddiod ac yna canolbwyntio ar y cerddoriaeth.

Dyma IDRchitecture yn agor y sioe gyda’i synnau’n croesi ffiniau rhwng trefol a breddwydiol. Dyma’r Nord synth a’r ol lleisydd yn daparu melodiau fel ‘se’n nhw’n syrthio’n ysgafn o’r cymylau ond geiriau di-derfyn acennog y brif leisydd yn gwrthgyferbynnu yn awgrymu bod y band yn trial gwneud rhywbeth gwahanol – fel wedodd Huw Stephens (yn ôl tudalen Myspace y band) “Mae’n wahanol i bobeth arall sy’ rownd ar y foment”. Fe wnes i eitha mwynhau’i set – ond dim dyma’r rheswm nes i groesi’r afon Hafren.

Fe wrandawais i ar Chad Valley cyn gadael y ty ac oni’di synnu ar yr ochr orau. Oedd teimlad ymlaciedig i’r ganeuon ac yn neud y gwaed symud o fewn fy nghweithiennau. Mae’n siwr bo’r BPM y peiriant dryms wedi tiwnio mewn a cyfradd curiad fy nghalon. Unwaith daeth y gwr solo i’r llwyfan a dechrau’r peiriant dryms fe ddechreuoedd y teimlad eto a fi methu peidio â tapio fy nhroed ar y llawr. Dyw’r gwr ddim yn edrych yn nodweddiadol fel pop-star ond mae e’i ddefnydd e o lwpiau, ffilterau, synthiau a effeithiau ar ei lais yn digon i drawsnewid person i le pell i ffwrdd fel ma teitlau Portuguese Solid Summer a Spanish Sahara yn awgrymu.

Dyma fi’n dychwelyd i’r bar tra bo fi’n aros i’r brif band dechre a dyma fi’n gweld bachgen digon ryfedd ei olwg yn eistedd ar y soffa yn gaeth – yn syllu, gwenu, teipio – ar ei gyfrifiadur macafal, yn amlwg yn sgwrsio a’i ffrindiau. Dyma fi’n pendronni pwy bydde’n dod i clwb nos brysur ar nos wener a neud a fath beth. Gyda hwff o deipio a gwen mawr arall at y sgrin, dyma fe’n rhoi glep i glawr y gluniadur, yn codi ac yn sgathru tua’r llwyfan. Boneddigion a boneddigesau – dyma Neon Indian.

Y sain cynta’ ni’n clywed yw arpeggiator o’r Juno, a’r lwp yn cyflymu ac yn arafu, y dryms yn clico mewn yn raddol a’r pop-synth yn dod a’r can cyfan at’i gilydd. Dyma patrwm y noswaith o hyn ymlaen. Roedd pob arweiniad a allweiniad yn cynnwys gwahanol casgliadau o sainweddau synth. Dyma’r techneg yma yn rhoi naws electronig a cysondeb a patrwm i’r set. Mae yna bedwar aelod yn y grwp, sef – y brif leisydd yn gyfrifol am y synnau atmosfferig rhwng y caneuon a ambell i offeryn arall fel peiriannau drymiau a theramin, yna’r drymar a’r ferch ar y synthiau arall a ôl lleisiau’n ymuno a bob pennill a cytgan, a’r gitarydd yn strymmo cordiau ac yn smasho solo mas ar mwy neu lai bob can. Er oni’n son bod y arweiniau a’r allweiniau yn creu argraff o lun ar bapur – neu hyd yn oed model tri dimensiwn yn troellu ar sgrin cyfrifiadur – oedd rhan fwyaf o’r set yn creu delweddau yn fy mhen. Oedd y synnau prydferth yn dod o’r ôl-leisydd a’i synth yn cyfunio’n berffaith a’r effeithiau ar y gitar a’r brif llais yn creu cyfanwaith oedd bron yn arallfudol. Chwaraeodd y band am ryw awr – a oedd y cetyn llawr-ddawnsio (a’r grisiau) yn llawn gyda’r cynulleidfa yn dawnsio ac yn mwynhau caneuon fel I Should’ve Taken Acid with You, Deadbeat Summer a Terminally Chill.

Mae’n anodd gwbod faint o’r dorf daeth i weld y band a faint daeth i feddwi ar nos wener – ond wnaeth pawb a wnaeth aros sboi’r diwedd mwynhau’r cerddoriaeth electrotastig. Dwi’n falch bo fi’di dod o hyd i’r lleoliad yma yn Bryste achos ges i’r fraint o weld y bandiau yma i gyd heno a wynhau’n fawar – ond yn ogystal weles i boster am Crystal Fighters yn hwyrach yn y mis – fe wna i’r siwrnau ‘to bryd hynny wi’n siwr!

Llun Neon Indian gan Julio Enriquez

Gyda llaw mae Rhodri D yn sgwennu ar Uno Geiriau dyddiau ‘ma. Mwynha.

Tristan Perich – albwm llawn mewn microsglodyn

Dros yr haf, rhyddhaodd Tristan Perich albwm gyda pum cân hardd mewn microsglodyn, 1-Bit Symphony. Pecynnu’r cylched yw cas CD plastig – gyda soced ar gyfer clustffonau.

Mae’r albwm corfforol yn costio £23.99 – ond wedi gwerthu mas ar Bleep ar hyn o bryd. Mae’r gerddoriaeth dal i gael fel ffeiliau digidol ond mae’r microsglodyn yw’r peth dw i eisiau.

Budapest yn galw – Ez itt a Tilos Rádió

PalotaiErs ei ddyfodiad mae’r we yn sicr wedi chwyldroi ein bywydau ni am byth. Mae wedi chwarae rhan enfawr yn y modd da ni’n cyfathrebu a rhannu gwybodaeth gyda’n gilydd; sut dda ni’n prynu a gwerthu nwyddau ac wedi trawsnewid y ffordd dda ni’n derbyn, rhannu a chael mynediad at gerddoriaeth. Bellach mae’n hawdd i ni gael gafael ar unrhywbeth da ni isho (yn gyfreithlon neu yn anghyfreithlon) – diolch i’r we fyd eang. Nid yn unig y gallwn ni islwytho a dosbarthu cerddoriaeth ond fe allwn wrando ar wasanaethau radio o bob math ac o bob man ar draws y glôb ar unrhyw adeg drwy glicio botwm.

Dwi’n gwrando ar bob math o wahanol fathau o gerddoriaeth, ond cerddoriaeth electroneg, yn ei gyd-destun eang, sy’n mynd a fy mrid. Drwy’r we fe allai wrando unrhyw amser o’r dydd neu’r nos ar ystod eang o orsafoedd radio sy’n apelio at fy chwaeth gerddorol. Dwi ddim angen bod yn Llundain er mwyn clywed y tiwns grime, dybstep a crack house diweddaraf ar Rinse FM. Allai ymlacio i synnau ambient llorweddol y Buzz Out Room heb orfod mynd i Ganada neu fe allay neidio o gwmpas y ty i drac sain tecno, jyngl a drwm a bas sydd ar Full Vibes Radio o Ffrainc. Os dwi yn fwd i wrando ar weithgaredd sain, ffonograffi a chofnodion maes (field recordings innit) yna mi a’i draw at Framework Radio heb orfod mentro allan o’r tŷ, heb sôn am fynd i Estonia. Ond o’r nifer enfawr o orsafoedd radio sydd ar gael i mi, fy ffefryn yn sicr ydi Tilos Rádió, Budapest.

Ar droad y mileniwm fe ddes i gysylltiad â Beáta Pozitíva, cerddor a DJ oedd o dras Hwngareg. Ar y pryd rho ni yn rhedeg label recordiau o’r enw Fitamin Un, a dyma hi yn cynnig cytundeb dosbarthu digidol ar gyfer ôl-gatalog y label gyda Xenomusic, Budapest. Roedd Beáta yn ogystal â bod yn aelod o’r grŵp Széki Kurva, yn DJ ar Tilos (mae hi dal i fod) ac roedd hi ac amryw o’r DJs eraill ar yr orsaf wedi bod yn chwarae recordiau Tystion. Dyna sut ges i fy nghyflwyno gyntaf i Tilos.

Fast-forward deng mlynedd a dwi’n mynd allan gyda merch o Budapest sydd bellach wedi ymgartrefi yng Nghymru. Am unwaith yn fy mywyd mae gen i gariad sy’n rhannu’r un chwaeth gerddorol a fi ac mae Mara, wrth gwrs, yn ffan o Tilos Rádió. Yna yn Hydref 2009 dyma’r ddau ohonom ni’n hedfan allan i brif ddinas Hwngari ac yn ystod ein cyfnod yna, yn galw mewn (heb wahoddiad!) i Stiwdios Tilos Rádió wedi ein harfogi gyda llwyth o CDs o gerddoriaeth electroneg o Gymru. Roedd yn union fel y dychmygais – stiwdio ddiymhongar wedi ei leoli lawr stryd gefn ac i fyny ar drydydd llawr adeilad digon di-nod ond yn byrlymu ag egni unwaith aethon ni mewn drwy’r drws…

Tilos Rádió

Ystyr Tilos ydi ‘gwaharddedig’ yn Hwngareg, a hon oedd yr orsaf radio gymunedol gyntaf i’w sefydlu yn Hwngari yn 1991 – gorsaf radio ‘pirate’ oedd hi bryd hynny. Erbyn 1995 daeth yr orsaf mor boblogaidd rhoddod yr awdurdodau drwydded iddi ac erbyn 2002 fe estynnwyd y drwydded darlledu o 12 i 24 awr. Serch hynnu, o’r cychwyn mae Tilos wedi bod yn orsaf nid-am-elw, gwirfoddol a chymunedol sydd byth wedi darlledu unrhyw hysbysebion. Mae’r orsaf wedi ei ymrwymo i ethos cryf o ryddid i fynegiadaeth gan chwarae rhan amlwg ym mywyd diwylliannol Budapest. Nid ydi’r DJs na’r cyflwynwyr yn cael eu talu am ei gwaith, ond hytrach yn ei wneud allan o gariad am ei bod nhw’n angerddol am y gerddoriaeth maen nhw’n troellu.  Mae’r orsaf yn cael ei ariannu yn bennaf gan gyfraniadau gan wrandawyr ac incwm o ddigwyddiadau codi arian ac yn rhannol gan brosiectau’r Undeb Ewropeaidd a sefydliadau elusennol rhyngwladol.

Felly, os ydych chi, fel fi, yn ddwli ar gerddoriaeth ffync, soul, reggae, hip hop a phob ystod o gerddoriaeth electroneg o Detroit tecno i dyb step, yna mae Tilos Rádió yn nefoedd cerddorol. Rhwng 6 y nos a 10 y bore mae’r orsaf yn darlledu sioeau arbenigol a’r DJs yn cymysgu yn fyw. Heblaw am gyfarchiad byr ar gychwyn a diwedd slotiau dwy i dair awr yn achlysurol, mae’r pwyslais ar y miwsig. Does dim ‘personality DJs’. Dim malu cachu rhwng caneuon – unai mae DJs fel Palotoi yn cymysgu’r gerddoriaeth ddawns fwyaf cutting edge diweddar yn esmwyth am ddwy awr neu ma DJs fel I.Ration ar ei sioe Dub Vibration yn chwarae hen LPs Reggae o’r 60au gan adael gaps rhwng pob trac heb ddim ‘inane chatter’ fel sy’n bla ar donfedd radio fel arfer.

Os ydw i wirioneddol ishe gwybod be sy’n cael ei chwarae, yna mi edrychai ar fforwm fyw (a bywiog) yr orsaf sydd ar ei gwefan, lle ma’r DJs o bryd i’w gilydd yn dweud be sydd ymlaen, neu mi allaf eu holi nhw. A hyd yn oed gyda’r sioeau sgwrsio yn ystod y dydd ar Tilos, ma’r gerddoriaeth sy’n cael ei chwarae yn hollol cŵl. Eat your heart out Jonsi.  Ond dwi’n licio’r syniad mod i allu gwrando yn fyw ar rywun tair mil o filltiroedd i ffwrdd yn chwarae records gwych am 4am. A dyna pam dwi’n caru Tilos Rádió – gorsaf lle mae’r gerddoriaeth yn cael y flaenoriaeth.

tilos.hu

Y 20 Gorau Electronica 1989 – 2009

Yn y bôn mae’r term ‘electronica’ yn cyfeirio at unrhyw gerddoriaeth sydd wedi cael ei gynhyrchu trwy gyfrwng electroneg. Yn ôl yn y 1950au a’r 1960au roedd cyfansoddwyr fel Karlheinz Stockhausen a Iannis Xenakis yn gwthio’r amlen gyda’u harbrofion mewn musique concrete gan ddefnyddio cyfarpar electroneg gynnar a chwarae o gwmpas efo peiriannau recordio a thâp magnetig (mae’r box set ‘Ohm: The Early Gurus of Electronic Music’ yn gyflwyniad da).

Dechreuodd fy niddordeb i mewn electronica ar ddechrau’r nawdegau. Ro’n i’n ddigon lwcus byw yng Nghaeredin yr un pryd a dechreuad dau glwb dylanwadol o’r enw Pure a Sativa, oedd yn chwarae cerddoriaeth electroneg danddaearol arallfydol ac yn rhoi mlaen artistiaid a DJs fel Derrick May (o Detroit, y dyn a dyfeisiodd y term ‘techno’), Orbital (o Lundain), a Neil Landstrumm (o Gaeredin).

Er bod y term electronica erbyn hyn yn gysylltiadol a cherddoriaeth sy’n addas ar gyfer gwrando adra yn y ty (yn aml gyda sbliff mawr mewn un llaw, neu yn chwarae yn y cefndir yn ystod dinner party), NID dyma yw fy nealltwriaeth i o’r term. Be o’n i’n hoffi, a be dwi dal yn hoffi, am electronica yw’r ffaith ei fod o’n gallu bod yn nifer o bethau hollol wahanol – bron iawn gellir disgrifio electronica fel anti-genre. Cerddoriaeth i ddawnsio iddo fo, cerddoriaeth weird, cerddoriaeth ddistaw chillout, cerddoriaeth swnllyd a gyflym, cerddoriaeth glasurol – mae’r genre yn eang ac yn unigryw.

Dros yr ugain mlynedd ddiwetha’ mae ton ar ôl ton o gynhyrchwyr newydd wedi cario mlaen gwthio’r ffiniau, gan greu cannoedd o sub-genres gwahanol – ond electronica ydy o i gyd i mi yn y diwedd.

Derrick May

Isod dwi wedi rhestru un record o bob un o’r ugain mlynedd diwetha’. Mae’r synau yn amrywio o tecno pur i ambient i electronica clasurol i proto drwm a bas i disco i hip hop offerynnol i dubstep. Yn ogystal, yn y ddau neu tair blynedd cyn y nawdegau fe ryddhawyd trwch o recordiau anhygoel oedd amlwg yn ddylanwadol ar be ddaeth ar ôl hynny – yn aml yn hanu o Detroit neu Chicago – ac maen nhw’n haeddu cariad yma hefyd: traciau fel ‘Can You Feel It’ gan Mr Fingers (1987), ‘Morning After’ gan Fallout (1988), ‘Voodoo Ray’ gan A Guy Called Gerald (1988), ‘Nude Photo’ gan Derrick May/Rhythim Is Rhythim (1987), a ‘Move Your Body’ gan Marshall Jefferson (1989).

808 State – Pacific State (1989)
Campwaith y band o Fanceinion a oedd yn hynod o ddylanwadol ar ddiwedd yr wythdegau, cyn iddynt golli eu mojo a chynhyrchu nifer o albyms masnachol isel eu safon. Yn ôl y son, Gerald Simpson (aka A Guy Called Gerald, a gynhyrchodd y trac chwedlonol ‘Voodoo Ray’ ac un o’r albyms drum n bass gynta ‘Black Secret Tecnology’) oedd genius 808 State a fo hefyd oedd yn gyfrifol am sgrifennu’r trac hon.

LFO – LFO (1990)
Un o recordiau gynta y label electronica chwedlonol Warp, un o’r tracs ‘bleep tecno’ gynta, a’r record gynta electroneg i mi frynu. Mae’r trac hon yn hynod o syml ond effeithiol iawn. Gweler hefyd yr albym ‘Frequencies’ o 1991.

Underground Resistance – Final Frontier (1991)
Un o’r bandiau electroneg mwya diddorol ers Kraftwerk, roedd UR yn gwisgo eu cerddoriaeth nhw fyny mewn dillad gwleidyddol, fel fersiwn tecno o Public Enemy. Hon yw fy hoff drac i o’r cyfnod cynnar, ac mae dal yn anfon ias i lawr fy nghefn bob tro dwi’n gwrando arni.

Aphex Twin – Selected Ambient Works 85-92 (1992/93)
Un o fy hoff albyms erioed. Y chwedl yw bod Richard James wedi recordio’r caneuon hyn ar dâp rhad, ac mai dyna’r unig gopi oedd wedi goroesi – y canlyniad yw swn/mix iffy iawn ar adegau (mae’n anodd iawn gwrando ar hwn yn y car!). Ond mae’r gerddoriaeth yn hollol anhygoel o’r dechrau i’r diwedd.

Jeff Mills – Waveform Transmission Vol. 1 (1992)
Un hanner o Underground Resistance yn wreiddiol, aeth Mills ymlaen i fod yn un o DJs/cynhyrchwyr tecno mwya’r nawdegau. Mae swn yr EP hon yn galed, gyflym a heb gyfaddawd, ond hefyd yn swynol tu hwnt.

Orbital

Orbital – Brown (1993)
Yn ystod y nawdegau cynnar fe dorrodd nifer o fandiau electroneg trwodd i’r siartiau – artistiaid fel The Prodigy a’r Chemical Brothers. Orbital oedd un o’r unig rhai ymysg y criw yma i gadw eu swn yn bur, gan ryddhau The Green Album yn 1991 a’r Brown Album yn 1993. Cerddoriaeth hudol a gynnes iawn.

Global Communication – 76:14 (1994)
Er bod swn yr albym hon wedi dyddio rhywfaint dros y blynyddoedd (gyda rhai darnau’n swnio’n borderline cheesy ar adegau) mae hwn dal yn golosus o gasgliad ym modd ‘ambient’ clasurol y nawdegau, gyda dylanwad cryf Brian Eno i’w glywed.

Neil Landstrumm – Custard Traxx (1995)
O Gaeredin, roedd Neil Landstrumm yn un o griw clwb Sativa y ddinas oedd yn creu cerddoriaeth ‘wonky’ blynyddoedd cyn i’r term ddod yn ffasiynol. Mae hwn yn glasur o drac o’r albym ‘Brown By August’ sy’n dangos ochr caled ac ochr gwirion ei gerddoriaeth. Erbyn hyn mae Landstrumm yn rhyddhau albyms dubstep hynod o ddiddorol ar y label electroneg chwedlonol Planet Mu.

DJ Shadow – Endtroducing (1996)
Y man lle cyfarfu cerddoriaeth hip hop a electronica i greu hip hop offerynnol. Roedd label Mo Wax wedi bod yn rhyddhau cerddoriaeth debyg i hyn ers nifer o flynyddoedd (yn cynnwys rhyddhau recordiau cynnar DJ Shadow ei hun yn y wlad hon), ond heb os yr albym hon oedd apex y symudiad, yn cymysgu hip hop, electronica, electro a thechnegau cut n paste mewn ffordd hynod o wrandawadwy oedd ar yr un pryd yn gwthio’r ffiniau – mae synau’r albym wedi eu samplo yn gyfangwbwl o stwff pobol eraill.

Squarepusher – Big Loada (1997)
Nol yn y nawdegau, cyn i Squarepusher dechrau rhyddhau albyms diri o interminable bas solos, fe ddechreuodd ei yrfa gyda albyms fel ‘Big Loada’, yn orlawn o syniadau a synau oedd yn hollol boncyrs ac yn lot o hwyl.

The Williams Fairey Brass Band – Acid Brass (1997)
Un arall o fy hoff albyms erioed. Syniad gwefreiddiol yr artist Jeremy Deller (a enillodd y Turner Prize yn 2004), a ofynnodd i fand pres Williams Fairey recordio fersiynau brass o draciau Acid House. Mae’r albym hon yn dangos pam mor hyblyg yw cerddoriaeth electronica a pam mor dda mae’n gallu swnio trwy ffilter genre hollol gwahanol o gerddoriaeth. Ar yr un pryd mae’n fuckin’ hilarious. Mynnwch gopi! ayb ayb.

Boards of Canada – Music Has The Right To Children (1998)
Talfyriad o ochr melodig y genre dros yr ugain mlynedd diwetha, mewn un albym. Fel Aphex Twin, mae swn Boards Of Canada yn unigryw a bron iawn wedi troi’n cliche o’i hun erbyn hyn.

Nightmares On Wax – Les Nuits (1999)
Trac syml, hardd, yn cyfuno synau electronica, chill out a soul.

The Avalanches – Since I Left You (2000)
Mae’r band yma o Awstralia ac i ryw raddau mae’r albym hon yn teimlo i mi tu fas i unrhyw ‘sin’ electronica – ac efallai mai dyna’r rheswm ei fod yn albym mor ddiddorol. Yn defnyddio elfennau ‘cut and paste’ a hip hop offerynnol a arloeswyd gan artistiaid hip hop a electro, ac yn hwyrach mlaen gan artistiaid fel Coldcut, DJ Shadow a J Dilla.

Fennesz – Endless Summer (2001)
Mae datblygiadau technolegol wedi bod yn ddylanwad cryf iawn ar electronica dros y blynyddoedd, ac ar yr albym hon gellir clywed pwer cynyddol cyfrifiaduron yn cynhyrchu steil a swn newydd – mae hwn yn swnio’n ‘glitchy’ iawn ar adegau, ac yn defnyddio technegau micro editing. Mae’r swn yn hollol unigryw, yn prosesu synau gitâr ond yn agosach at gerddoriaeth ambient na dim byd arall. Clywir hefyd ei albym gwych ‘Venice’.

Daft Punk – Discovery (2001), Legowelt – Disco Rout (2002), Thomas Bangalter – Outrage (2003)
Reit – nol i gerddoriaeth syml ar gyfer y llawr ddawns. Disco ar gyfer y degawd newydd, yn dangos fod cerddoriaeth electronica yn gallu bod mor hurt â llawn hwyl ac unrhyw genre arall.

Shitmat – Killababylonkuts (2004)
Dyna ddigon o’r disco! Fe ddyfeisiwyd y term ‘nyts’ yn arbennig ar gyfer cerddoriaeth Shitmat aka Henry Collins. Mae’n uffernol o blentynnaidd, mae’n llwyth o hwyl, ac mae’n codi braw arna i. Mae’r albym ‘Full English Breakfest’ hefyd yn cosi fy ffansi o bryd i bryd.

AFX – Analord (2005)
Richard (D) James aka Aphex Twin eto, un o artistiaid electronica mwya dyfeisgar a dylanwadol yr ugain mlynedd diwetha. Ar ôl saib, a nifer o albyms oedd yn llai nag athrylith, fe ddaeth yn ôl gyda’r gyfres anferthol hwn o 11 EPs (41 trac) a’u rhyddhawyd yn ystod 2005. Mae’r swn yn acid, ond hefyd yn electronica pur.

J Dilla – Donuts (2006)
Yr albym hip hop electronica gorau ers degawd (ers ‘Endtroducing’). Roedd James Yancey wedi bod yn cynhyrchu hip hop amgen ers blynyddoedd maith, ond hon oedd yr albym lle daeth popeth at ei gilydd mewn ffordd anferthol, hynod o emosiynol.Andy Stott

Andy Stott – Edyocat (2006)
Un o’r genhedlaeth newydd o artistiaid ifanc sy’n cyfuno dubstep a synau o’r hen ysgol tecno Detroit er mwyn creu pethau arbennig iawn.

Pole – Steingarten (2007)
A jyst er mwyn dangos mae nid yn unig y to ifanc sy’n gallu gwthio swn electronica ymlaen, dyma hen rech o’r Almaen a ddaeth ‘nôl ar ôl saib hir efo’r albym anhygoel hon. Ffaith – clawr y record hon yw’r clawr gorau erioed yn holl hanes cerddoriaeth.

Uusitalo – Karhunainen (2007)
Mae ‘na bethau annaearol a rhyfeddol yn treiddio o ddychymyg Sasu Rippati o’r Ffindir (sydd nawr yn byw ym Merlin, prifddinas electronic y byd). Mae’r dyn yma yn recordio pethau diddorol iawn o dan yr new Vladislav Delay, ond ei brosiect Uusitalo (‘Newhouse’) sy’n mynd a’m mryd i – fel mae’r enw yn crybwyll, cerddoriaeth ‘house’ newydd – melodig, cymhleth, arbrofol a funky.

Martyn – Suburbia (2008)
Un o brif chwaraewyr y sîn dubstep, er nad yw’n cynhyrchu ‘dubstep’ o gwbl i ddeud y gwir – eto, cerddoriaeth ‘house’ yw hwn ond trwy ffilter tecnoaidd, dubby, trwm.

Mae’r detholiadau Y Twll 2009 ar y ffordd.