BTS yn dod a’u themau tywyll i bop De Corea

Mae BTS ar fin rhyddhau eu halbwm newydd, Map of the Soul: 7 mewn toc llai na fis. Falle, fel fi, eich bod chi’n un o filiynau ffans y band pop o Dde Corea yn barod, neu falle’ch bod chi ‘mond wedi clywed amdanyn nhw mewn straeon newyddion sy’n eu trin nhw fel novelty act.

Ffan ai peidio, does ddim gwadu’r pŵer yn y ddwy gân sydd wedi’u rhyddhau’n barod o’r albwm. R’un ohonynt yn brif sengl, yn hytrach, mae Shadow a Black Swan yn arddangos cyfnod newydd y band ac yn rhoi blas ar beth sydd i ddod.

Beth sy’n wych am y ddwy gân yw pa mor wahanol ydyn nhw. Mae’r ddwy’n cael eu defnyddio mewn ffordd benodol wrth farchnata’r prosiect – ‘comeback trailer’ yw Shadow, sef tiwn gan un o rapwyr y band, SUGA, sy’n fyfyrdod plaen ar natur uchelgais a llwyddiant ar ffurf record ôl-trap. Mae’n sioc i’r synhwyrau, ac yn sicr am herio unrhyw un sydd ‘mond yn gyfarwydd gyda phrif sengl y band llynedd, y gan serch addfwyn Boy With Luv.

Yn hollol wahanol i Shadow, ond yn delio gyda thema dywyll arall mae Black Swan. Mae dau fersiwn o’r gân dro hyn: un sy’n cael ei defnyddio ar fideo gelf gan MN Dance Company, mewn fersiwn gyda llinynnau ychwanegol a threfniant sy’n wahanol i’r fersiwn sengl sydd ar gael i’w phrynu a’i ffrydio. Yn delio gyda’r poeni hynny sy’n wynebu bob artist ryw dro – beth sy’n digwydd pan mae’r angerdd yn mynd? – mae’r fideo’n cynnwys perfformiad gan griw o 7 o ddawnswyr cyfoes, sy’n perfformio trwy ganolfan siopa adfail.

Prin ‘dw i wedi pasio diwrnod heb wrando ar y ddwy gan ‘ma ers iddynt gael eu rhyddhau. Er eu miliynau o ffans ar draws y byd, mae digon o le i fwy o bobl dod i werthfawrogi’r dalent aruthrol a’r gelfyddyd pop sydd gyda’r band. Mae’r gân nesaf o’r albwm, Ego, yn glanio ar Chwefror 3ydd, a’r albwm ar y 21ain.

Spotify: BTS – Black Swan

Ani Glass i rif 1

Wawsa. Dyma Mirores, y sengl newydd sbon ardderchog gan Ani Glass – cerddor electronig, cynhyrchydd, arlunydd a ffotograffydd.

Mae ar gael ar Recordiau Neb ac dyma fideo trawiadol gan Carys Huws.

Mae’n werth nodi taw Ani Glass oedd cynhyrchydd y tiwn yn ogystal â chyfansoddwraig a chantores. Mae lefel galluogrwydd rhai pobl yn sgeri.

Mirores fydd enw yr albwm arfaethedig hefyd. Yn ôl y sôn mae cerddoriaeth yr albwm yn yr un draddodiad â Martin Rushent, Giorgio Moroder, Vangelis, Jean-Michel Jarre and Arthur Russell ac mae’r themau ehangachwedi eu hysbrydoli yn rhannol gan weithiau arlunydd haniaethol Agnes Martin a’r awdur ac ymgyrchydd Jane Jacobs.

Bydd taith o’r wlad i lansio’r albwm gyda Twinfield.

Paid methu.

Mae gwefan Y Twll yn 10 mlynedd oed heddiw

Mae gwefan Y Twll yn 10 mlynedd oed heddiw!

Dyma rai o’n huchafbwyntiau dros y blynyddoedd:

Twinfield: “Dwi’n creu popeth fy hun mewn un stafell fach…”

Dylunio cloriau llyfrau Cymraeg: y da, y drwg ac yr hyll

Cyfweliad Keith Morris: lluniau siopau Aberystwyth

Rupi Kaur – byd y bardd Instagram

Nid yw senoffobia yn erbyn Cymry’n arbennig

Rhestr ddu BBC, yr asiant MI5, “a’r goeden Nadolig”

Dinas y digwyddiadau – dinas di enaid

Y Dydd Olaf (1976) gan Owain Owain – ar gael i’w lawrlwytho am ddim

Plant a phobl ifanc yn canu caneuon Gruff Rhys

Reggae, ffasiwn ac ymgyrchu: cipolwg ar fywyd Butetown ’84

Cyfweliad Gareth Potter

Y 9 ffordd orau o gael eich twyllo yn Beijing

Tair ffilm am y Rhyfel Byd Cyntaf go iawn

The Welsh Extremist: llyfr am ddim i eithafwyr sy’n hoffi llenyddiaeth

Penblwydd hapus i ni. Diolch o galon i’n holl gyfranwyr, cefnogwyr, ac wrth gwrs darllenwyr.

x

Pang! Antur cerddoriaeth Gruff Rhys

Mae’r foment wedi cyrraedd! Mae’r albwm Pang! wedi cael ei rhyddhau, a fel ffan mawr o Gruff Rhys, faswn i ddim yn fwy cyffrous. Gwrandais i i’r albwm yn syth ar ôl ffeindio rhyw amser rhydd, a thrawyd fi gan natur eclectig ac ysbrydol yr albwm. Wnaeth egni y trac cyntaf, Pang!, teimladau hafaidd Bae Bae Bae, lleisiau ysgafn Ara Deg (Ddaw’r Awen), tiwn lleddf Niwl o Anwiredd, a thrymder Ôl Bys / Nodau Clust yn wneud yr argraffiadau cyntaf cryfaf.

Mae’n anodd i fi i beidio dod yn emosiwnol tra’n gwrando ar gerddoriaeth Gruff, ac y rheswm yw bod yna cysylltiad cryf rhwng ei gerddoriaeth o a fy narganfyddiad o’r iaith Gymraeg. Ar y pryd pan roeddwn i’n gwrando ar gerddoriaeth Gruff am y tro cyntaf, gwrandais i ar yr albwm Candylion yn gyntaf, ac wedyn, Yr Atal Genhedlaeth. Y traciau Gyrru Gyrru Gyrru a Ffrwydriad yn y Ffurfafen oedd fy nghyflwyniadau cyntaf i’r iaith Gymraeg, ac roedd yr albwm Yr Atal Genhedlaeth yn archwiliad fwy drylwyr o’r iaith. Ar ôl cael cyflwyniad i’r iaith, mi benderfynais i ddysgu hi, allan o chwilfrydedd. A, diolch i adnoddau ar gael ar yr we, dwi wedi cael rhyw llwyddiant gyda dysgu.

Fasai fy mhrofiad o ddysgu Cymraeg ddim yr un fath heb gerddoriaeth Gymraeg. Mae na wastad wedi bod cysylltiad rhwng cerddoriaeth Gymraeg a fy nghymhelliad i ddechrau (ac wedyn, parhau) dysgu Cymraeg, a chedoriaeth Gruff yn benodol yn golygu llawer i fi. Mae yna rhywbeth am y gerddoriaeth sy wedi cael effaith cryf arna i, efallai oherwydd mae yna wastad rhywbeth newydd i ddarganfod o fewn y gerddoriaeth, ac mae Gruff wastad yn defnyddio rhyw fath o arloesedd sy’n fy syfrdanu. Drwy wrando ar gerddoriaeth fo, wedi cael profiad nid yn unig o ieithoedd wahanol, ond o rhythmau a synau wahanol, a steiliau eraill o gerddoriaeth na chlywais i erioed o’r blaen.

Nid yw Pang! yn eithriad i hynny. I fi, mae’r albwm yr un mor alawol a siriol ag y mae’n anturus a llawn lledrith. Pob tro dwi’n gwrando ar yr albwm, mae rhywbeth wahanol yn sefyll allan i fi, tra ar yr un pryd yn atgoffa fi o beth wnaeth wneud i fi syrthio mewn cariad a cherddoriaeth Gruff bron i ddegawd yn ôl. Tro yma, drwy gwrando ar Pang!, dwi wedi cael fy nghyflwyno i offeryn o orllewin Affrica (y balafon) nad oeddwn erioed wedi clywed o’r blaen, ac ychydig bach o’r iaith Zulu (yn benodol ar y trac Ara Deg), diolch i’r cynhyrchydd Muzi. Heblaw am newydd-deb, mae Pang!, mewn ffordd, yn atgoffa fi o’r drysiau i gyd sy wedi agor i fi, o ganlyniad o gael profiad o rywbeth newydd. Mae gan yr albwm yr un natur anturus â’i ragflaenwyr, ond mae’n atgoffa fi yn arbennig o Candylion ac Yr Atal Genhedlaeth, ond efallai achos dwi’n teimlo’n mor hiraethus amdan y ddau albwm.

Erbyn hyn, dwi wedi sylweddoli bod gwrando ar gerddoriaeth Gruff drwy’r blynyddoedd wastad wedi bod yn ffordd i fi ehangu fy ngorwelion yn bell iawn iawn. Mae’r albwm Pang! yn beth gysurus i fi, ac yn rhywbeth i fwynhau, ond hefyd mae’n ysbrydoliaeth i fod yn anturus a pheidio byth bod yn agored i bethau a phrofiadau newydd.

Anturiaethau sinema ym Melffast

Dyma ffilm ddogfen fach ysbrydoledig am lawer o bethau – am ddinas fach o’r enw Belffast (sydd â phoblogaeth llai na Chaerdydd), am ffilm fel celfyddyd, am ffilmiau penodol, am ryfel, am gartref, am ofn ac hiraeth, ac am fod yn ffan o ddiwylliant a diwylliannau.

Mae’r gwneuthurwr ffilm Mark Cousins yn ymddangos o flaen y lens y tro hwn i rannu straeon ei blentyndod yn y 70au ac 80au cynnar – adeg y rhyfel yn Iwerddon – pan nad oedd llawer iawn o bethau eraill i’w gwneud yn ddiogel ond cael ysbrydoliaeth trwy ffilmiau o bob math.

Gadawodd y ddinas yn 1983 yn 18 oed ac mae’n dychwelyd i fyfyrio ar sut mae’r lle a’i hanes wedi cael ei ddefnyddio gan sinema, a sut mae bywyd a phrofiadau wedi ei newid e.

Rhywsut mae’r ffilm ddogfen, sydd ond yn 47 munud o hyd, yn wneud synnwyr gyda sut gymaint o themâu ond roedd rhaid canolbwyntio’n llwyr arni hi a myfyrio.

Dw i yn sicr am wylio gwaith Mark Cousins, artist sydd yn gyfarwydd i mi, yn ogystal â rhai o’r ffilmiau gan eraill mae’n sôn amdanynt.